Namık İsmail Hayatı (1890 - 1935 ) / Eserleri

Namık İsmail Hayatı / Eserleri

Namık İsmail; ressamdır (İstanbul 1890-ay.y. 1935).Galatasaray Lisesi’ nde çalışmalarına başladı. 1911’de son sınıftan ayrılarak resim öğrenimi için Paris’e gitti. Birinci Dünya Savaşı’nda Kafkas cephesine gitti. Savaş resimleri yapan ressamlarla birlikte çalıştı. Resimlerini Celal Esat (Arseven) ile birlikte Berlin ve Viyana’da sergiledi (1917). 1919’da yurda döndü. Bir süre resim öğretmenliği, İleri gazetesinde ressamlık ve yazı işleri müdürlüğü yaptı. 1922’de yeniden Paris’e gitti. 1928’de Güzel Sanatlar Akademisi’nin yöneticisi oldu ve ölümüne kadar bu görevi sürdürdü.

Fransız izlenimcilerinden etkilendiyse de hiçbir zaman saf bir izlenimci olmadı. Manzaralarında kimi zaman uyumlu maviler, sarılar ve yeşiller kullanarak, hafif fırça vuruşlarıyla izlenimcilerin ışıltılı etkisini elde etti, kimi zaman da parlak renkler ve karşıt tonlarla, yoğun bir boya hamuruyla, kalın fırça vuruşlarıyla dışa vurumculuğa yaklaştı. Portre ve çıplakların çoğunlukta olduğu figürsel resimlerinde gerçekçi bir tutum ve güçlü bir desen anlayışı görülür. Türk resim sanatında kişisel biçim ayrımlarının belirginlik kazanmasını sağlayan büyük ustalardan biridir.

Başlıca eserleri: Sedirde Uzanan Kadın (1917, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi), Harman (1920, ay. y.), Mediha Hanım’ın Portresi (1920; ay.y), Manolya (1922; özel kol.), Bursa’da Şadırvan (1925-1926; özel. kol.), Uzanan Çıplak (1927; İzmir Resim ve Heykel Müzesi), Denizde Vapur (1935; Mersin Güzel Sanatlar galerisi).

ESERLERİ

VİDEOLU ANLATIM